سفارش تبلیغ
صبا ویژن
حسام ســرا
 
قالب وبلاگ
لینک دوستان

  جشن وسرورتان مبارک

 شعر زیر نتیجه وب گردیهای من است آن را به همه عروس ودامادهای جوان تقدیم می کنم وبرایشان خوشبختی بی پایان آرزودارم:

آخر این هفته جشن ازدواج مابه پاست

باحضورگرم خود درآن صفاجاری کنید

ازدواج وعقد یک امر مهم وجدّی است

لطفا" ازآوردن اطفال خودداری کنید !

برشکم صابون زده آماده سازیدش قشنگ

معده را از هرغذا ومیوه ای عاری کنید

تامفصّل توی آن جشن عزیز وباشکوه

باغذا ومیوه ی آن جشن افطاری کنید

البته خیلی باید هول وپرخوربود هــــا!

پیش فامیل مقابل آبروداری کنید !

میوه ، شیرینی شبِ پاتختی ام هم لازم است

پس برای صرفه جویی اندکی یاری کنید!

گرکسی بامیوه دارد می نماید خودکُشی

دل به حال ما و او سوزانده اخطاری کنید !

موقع کادو خریدن چرب باشد کادوتان

پس حذر ازتابلو وساعات دیواری کنید !

هرچه باشد نسبت قومی تان نزدیک تر

هدیه راهم چرب تر از روی ناچاری کنید !

درامور زندگی دینار اگر باشد حساب

کادو، نوعی بخشش است آن را سه خرواری کنید !

گرم باید کرد مجلس را از این روگاه گاه

چون بخاری، بهر تنظیم هوا کاری کنید

ساکت وصامت نباشید وبه همراه موزیک

دست وپارااستفاده آن هم ابزاری کنید !!

لامبادا و تانگو وباباکرم یاهرچه هست

ازهنرهاتان تماما" پرده برداری کنید

البته هرچیز دارد مرزی واندازه ای

پس نباید رقص های نابه هنجاری کنید

حرکت موزون اگر درکرد از خود، دیگری

باشاباش و دست وسوت از او طرفداری کنید!

کی دلش می خواهد آخر دربیاید سی دی اش؟

باموبایل خود مبادا فیلمبرداری کنید....

درنهایت مجلس مارامزیّن باحضور

بی ادا ومنّت وهرگونه اطواری کنید .


[ یکشنبه 87/12/18 ] [ 12:27 صبح ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

زن

محرم وصفر به پایان می رسد وبازار جشن های عقد وعروسی به راه می افتد نیمی از بدنه جامعه ما را زنان تشکیل می دهند اما باور مردان درباره زنان چیست ؟ باکدام جمله مخالفید وچرا؟

زن شاهکار خلقت است
برنارد شاو
زیباترین خوی زن ، نجابت اوست
ارد بزرگ
در دنیا تنها دو چیز زیباست ، زن و گل
مالرب
انتقام شیرین است مخصوصا برای زنان !
بایرون
تمدن چیست ؟ نتیجه نفوذ زنان پاکدامن است
امرسون
زن رسماً مربی مرد و مهّذب اخلاق اوست
آناتول فرانس
اگر زن نبود نوابغ جهان را چه کسی پرورش می داد ؟
ناپلئون
مردها را شجاعت به جلو می‌راند و زنها را حسادت
برنارد شاو
به سراغ زنان می روی ؟ تازیانه را فراموش مکن !
فردریش نیچه
مردان آفریننده کارهای مهمند و زنان به وجود آورنده مردان
رومن رولان
اگر از طبقه‌ بالا زن‌ بگیرید، به‌جای‌ خویشاوند ارباب‌ خواهید داشت‌
لئوپول
مردان قانون وضع می کنند و زنان اخلاق به وجود می آورند
کونته ورسیه
با زنی ازدواج کنید که اگر مرد می بود بهترین دوست شما می شد
بردون
خشم زن مانند الماس است می درخشد اما نمی سوزاند
رابیندرانات تاگور
زن همیشه سن خود را از تاریخ ازدواج حساب می کند ، نه تاریخ تولد
ارهارد
هرچه ایمان مرد به هوشش بیشتر شود زن بهتر میتواند گولش بزند
لرد بایرن
زن تاج سر آفرینش است ، او شریک زندگی و یار ساعات درماندگی است
گوته
زنانیکه می خواهند مرد باشند ، زنانی هستند که نمی دانند زن هستند
الکساندر دوما
برای تحمل شدائد زندگی باید عاشق چیزی بود ، کاری ، زنی ، آرمانی و ...
مارکوس آنا
زن کودکی است که با اندک تبسم خندان و با کمترین بی مهری گریان می شود
هرود
منشأ هر کار بزرگی زن است ، زن کتابی است که جز به مهر و محبت خوانده نمی شود
لامارتین
چیزی که زن دارد و مرد را تسخیر می کند ، مهربانی اوست ، نه سیمای زیبایش
ویلیام شکسپیر
جنبش تساوی خواهی زنان موجب می شود زن از زنانه ترین غرایز خود دور می شود
فردریش نیچه
شیرین ترین سخنان در زندگی ، خوش آمد گویی بی غل و غش زن به شوهر خویش است
جورج ولز
زن زشت در دنیا وجود ندارد فقط برخی از زنان هستند که نمی‌توانند خود را زیبا جلوه دهند
برنارد شاو
هر کجا مردی یافت شد که به مقامات عالیه رسیده یقیناً زنی پاکدامن او را همراهی کرده است
شیلر
زن عاقل به تربیت همسرش همت می گمارد و مرد عاقل می گذارد که زنش او را تربیت کند
مارک تواین
هیچ چیز غرور مرد را مثل شادی زنش ارضاء نمی کند ، چون همیشه آنرا مربوط به خود میداند
جونسون
مردانیکه بیشتر از حقوق و هنجار زنان پشتیبانی میکنند خود بیشتر از دیگران به نهاد زن میتازند
ارد بزرگ
زنان بخوبی مردان میتوانند اسرار را حفظ کنند ولی به یکدیگر میگویند تا در حفظ آن شریک باشند
داستایوفسکی
اگر شناخت زن و مرد نسبت به ویژگی های درونی و بیرونی یکدیگر بیشتر گرددکمتر دچار گسست می شوند
ارد بزرگ
زن کانون پرفروغ خانواده ، مرکز مهر ، مظهر عشق ، نمایشگر پاکی ،نمونه عطوفت و چشمه عنایت است
اقبال لاهوری
آینده اجتماع در دست مادران است. اگر جهان به میانجیگری زن گرفتار شود ،تنها اوست که می تواند آن را نجات دهد
ابوفور
به هر اندازه که زن آرام و مطیع و با عصمت و با عفت است ،به همان انداز? قدرت فرمانروایی او شدیدتر و استوارتر است
میشله
آیا برده هستی؟ پس دوست نتوانی بود. آیا خودکامه هستی؟ پس دوستی نتوانی داشت در زن دیر زمانی است که برده ای و خودکامگی نهان گشته انداز این رو زن را توان دوستی نیست او عشق را می شناسد و بس
فردریش نیچه
زن وقتیکه دوست بدارد ، غیر از محبوب خود چیزی را نمی بیند و هر چه عاطفه ،مهربانی و نوازش و فداکاری دارد تنها برای او به کار می برد
آلفونس دوده
زنان تحصیلکرده همسران خوبی از آب در می آیند ، زیرا برای اینکه توضیح بدهندکه چرا غذا شور یا بیمزه شده است کلمات بیشتری در اختیار دارند
باب هاپ
کسانیکه ازدواج کرده اند خود را ناراضی نشان می دهند و می گویند زن بد است ، زیرا می خواهندفقط و فقط خودشان از این موهبت تمتّع گیرند
دیسرائیلی
خودپسندی زنان بزرگترین علت بد بختی ایشان و زوال خانواده هاست.هیچ چیز به اندازه خودپسندی زن ها بنای خانواده ها را ویران نکرده است
چارلی چاپلین
کشتن میل ستیزه جوئی در بسیاری زنان کاری بی اثر است و درست مانند آن است که سعی کنی با فشار، بادکنکی را در زیر آب نگه داری که خواهی دید دوباره بیرون می زند!
ورا هتریکس
زن ها علاقه زیادی به ریاضیات دارند ، زیرا آنها سن خود را تقسیم بر دو و قیمت لباسهایشان را ضرب در دو و حقوق شوهرانشان را ضرب در سه می کنندو پنجاه سال هم بر سن بهترین دوستان خود می افزایند
مارسل آشار

 

برای این که نظرم را درباره زنان بدانید مطلب لینک زیر رابخوانید:

 http://hashivar.blogfa.com/post-13.aspx


[ شنبه 87/12/10 ] [ 8:48 صبح ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

ولنتاین یاسپندارمذگان؟

شاید سال‌ها قبل کمتر کسی تصور می‌کرد که روز «ولنتاین» به این سرعت از رادیوها و تلویزیون‌های بیگانه، جای خود را در ویترین مغازه‌های شهر باز کند و درست همین جاست که نقش ارتباطات و تبادل فرهنگی در جهان امروز، توجه به نیازها و خواسته‌های ذاتی جوانان برای ابراز احساسات و یافتن فرصتی برای شادی و تفریح را مورد تایید و تاکید قرار می‌دهد.اگر ولنتاین بافرهنگ ایرانی سازگاری ندارد ...

برای خواندن نوشته ای در این باره  اینجا   کلیک کنید


[ شنبه 87/12/3 ] [ 10:36 صبح ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

با گسترش اشکال جدید رسانه‌ای، حجم گسترده‌ای از سرمایه‌ها به جیب فروشندگان فضاهای اینترنتی و ابزارها و رسانه‌های الکترونیکی سرازیر می‌شود و گروه بزرگی از مردمان که سخن گفتن و شنیدن، به هر بهایی برایشان از نان شب واجب‌تر است، هر روز از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند، تا با بسته شدن هر دری، دری دیگر را بگشایند. این امر به‌ویژه در کشوری همچون کشور ما که همه نشانه‌ها و محتواها به هم خورده و هویت‌ها، آنجا هم که بحران ندارند به شدت «ضربه خورده»‌اند، و برای مدیریت چنین بحرانی چندان کسی وجود ندارد و اگر هم باشد چندان دغدغه‌ای برای این کار ندارد، به‌شدت نگران‌کننده است و گاه هر امیدی را برای بهبود ولو نسبی در چشم‌اندازی قابل مشاهده از میان می‌برد.
در پی تحقیقی که بر آسیبشناسی محیط وب انجام داده‌ایم و همچنان ادامه دارد، «وبگردی»‌های زیادی کرده و می‌کنیم و به همین دلیل یادداشت این هفته را به پدیده‌ای اختصاص می‌دهیم تامل برانگیز: «کامنت»‌ها یا همان «نظرات» که خوانندگان وبلاگ‌ها بر نوشته‌های صاحب وبلاگ می‌گذارند. اما پیش از ورود به بحث، بر دو نکته تاکید کنیم: نخست آنکه این بحث آسیب‌شناسانه همچون هر گونه بحث آسیب‌شناسانه دیگر، به معنی نفی نکات مثبت چه در وبلاگ نویسی و چه در گفتگو و تبادل اندیشه‌ای که می‌تواند از طریق این کار انجام بگیرد نیست، اما این ذات آسیب‌شناسی است که به سراغ نکات منفی برود، و نکته دوم اینکه آنچه می‌آید هر چند در بعد جهانی نیز تا حدودی قابل‌تعمیم است اما به دلیل شرایط خاص ما، کاملا معطوف به دیدگاه‌ها و مفاهیمی‌است که در کشور ما و در موقعیت کنونی وجود دارد.
پدیده کامنت که در اغلب وبلاگ‌های جهان دیده می‌شود، برای ایجاد نوعی رابطه سریع و گفتگو است بدون آنکه نیازی به بسط موضوع باشد، زیرا این بسط در موقعیت‌های دموکراتیک دارای فضاها و اشکال هنجارمندی است که می‌توان در آنها و به فراخور توان و موقعیت‌های هر کسی بدان پرداخت. به همین دلیل نیز بحث ما شامل شرایط توسعه‌یافته دموکراتیک، که بنا بر تعریف در آن فضاهای بی شماری برای بیان آزاد و انتقال از فضای وب به فضای فیزیکی و برعکس وجود دارد و در ضمن قانون ولو در فضای اینترنتی از کارایی نسبتا بالایی برخوردار است نمی‌شود، بلکه به آن چیزی بر می‌گردد که باید به آن تمرین دردمندانه‌ای برای رسیدن به دموکراسی و درونی کردن آن نام داد.

ادامه مطلب...

[ شنبه 87/11/26 ] [ 3:13 عصر ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

خوشبختی در هر زمان ومکان!!

زندگی ما آدم ها باشرایط متفاوتی گره خورده است آیا باید هر شرایطی را برای رسیدن به خوشبختی تحمل کرد؟ آیا در زمان (حال) زندگی کردن افراد، در همه جا خوشبختی است ؟مسیری که برگزیده ایم به کجا می رود؟


[ یکشنبه 87/11/20 ] [ 9:47 عصر ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

طرحی  برای صلح

شهید ی که برخاک می خفت

 سر انگشت درخون خود می زد ومی نوشت

دوسه حرف برسنگ:

  "به امید پیروزی واقعی

                    نه درجنگ

                      که بر جنگ "

                 قیصرامین پور


[ چهارشنبه 87/11/16 ] [ 7:20 صبح ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]

عقاب

گویند زاغ سیصدسال بزید وگاه سالش از این قدر نیز بگذرد.....عقاب راسال بیش از سی نباشد....

 این جمله ای است که در سرلوحه شعر عمیق و زیبای «عقاب» آمده است ،  شعر که ظاهرا" ترجمه ای از متنی انگلیسی است درباره ی عقابی است که به سی سالگی رسیده و  مرگ قریب الوقوع آشفته اش کرده است. عقاب برای رهایی از این آشفتگی به سراغ کلاغ سن و سال داری که محضر عقاب های زیادی را درک کرده می رود تا از او راز بقا و طول عمرش را بپرسد و چاره ای بجوید.کلاغ به عقاب توضیح    می دهد که طول عمرش را مدیون دو چیز می داند؛ یکی اینکه «مثل عقاب، بلند پرواز نبوده» ، هیچ وقت به اوج آسمان ها کاری نداشته، هنگام پرواز، زیاد از زمین فاصله نمی گرفته و به پرواز در حد و حدود زمین [در سطح زباله ها در ارتفاع پست] اکتفا می کرده: دلیل دوم و مهمتر کلاغ برای طول عمرش، «مُردار خواری» است. به تعبیر کلاغ، مردار خواری [یا همان مرده خوری!] خاصیت دارد و خاصیتش هم این است که عمر را زیاد می کند. کلاغ به عقاب توصیه می کند دست از چیزهای دست اولی مثل شکار کردن جانوران بردارد و به جایش به چیزهای دم خورده دیگران و لاشه جانوران بسنده کند. کلاغ، دست عقاب را می گیرد و می بردش سر یکی از این بساط های مرده خوری.
عقاب، اول شگفت زده می شود [باورش نمی شود که راز بقا این قدر پیش پا افتاده باشد] و بعد در مصرف لاشه هایی که کلاغ به او تعارف کرده به تردید می افتد؛ می ماند دست از «عقاب بودن» بشوید و «کلاغ وار» زندگی کند یا برعکس، همچنان عقاب بماند و لاجرم کوتاه عمر.
عقاب البته در آخر، دور «کلاغ بودن» و عمر دراز را خط می کشد و برمی گردد به اوج آسمان ها؛ جایی که مرگ انتظارش را می کشد [...]

عقاب بودن یا کلاغ بودن؛ مسئله روزگار ماست. کلاغ باشیم و بی خیال در اوج زیستن بشویم؛ بچسبیم به زندگی معمولی بی جاه و شکوه خودمان و طول زندگی مان را با تمسک به هر چیزی [ولو گند و مردار و هر چیز دست چندم]، بدون دقت و وسواس ویژه ای، همین طور امتداد دهیم یا عقاب بودن را انتخاب کنیم و از این عقاب بودن نهراسیم و بهای آن را بپردازیم؟ از مسئولیت های دشوار آن گرفته تا مسائلی مثل جوانمرگی و بی بهرگی از امتیازها و موهبت های «کلاغ ها»؟
روزگار ما، روزگار بی عقابی است یا لا اقل کم عقابی. دیگر کمتر آدمی به پست مان می خورد که حاضر باشد سفت و سخت پای آرزوها و آرمان ها و ایده آل هایش بایستد و یک تنه برای تحقق آنها بجنگد. انگار که نسل این آدمها__عقابها__ منقرض شده باشد. رد عقاب ها را دیگر فقط می توان در خاطره ها، افسانه ها، اسطوره ها و کتابها گرفت.
اینکه «من کلاغم یا عقاب؟» سوالی نیست که به راحتی و سریع به آن پاسخ داد. اصلا چه فرقی می کند که «چه» باشیم؟
اما حقیقت این است که جهان ما به «عقابها» نیاز مبرم دارد؛ وقتی پای سرنوشت یا هویت در میان است

.پی نوشت :

1-      این شعر ازشادروان دکتر پرویز ناتل خانلری است .

2-      بسیاری از شاعران گفته اند حاضرند همه اشعارشان رابدهند واین شعر به نام آنها باشد (جایگاه این شعر درادب فارسی )

متن کامل شعر را اینجا می توانید بخوانید.


[ شنبه 87/11/12 ] [ 7:23 صبح ] [ اکبر حسامی ] [ نظرات () ]
          مطالب قدیمی‌تر >>

.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

اینجا محلی برای ارائه ی آرا و نظرات من است درباره آنچه که می بینم،می خوانم، می شنوم و آنچه در اطرافم اتفاق می افتد.چنانچه کسی یاکسانی عصبانی هستند ونمی توانند مخالف نظر خود رابا دادنِ «صفت» مخاطب قراردهند ویاقلمشان بادُشنام آشناست وبه آسانی به دیگران تهمت می زنند از نظردادن بپرهیزند چراکه درهر صورت نظر ایشان حذف خواهد شد. آوردن لینک وبلاگ ها به معنی تایید همه مطالب آنها ویامدیر وبلاگ نیست،بی‌شک دیدگاه هر کس نشانه‌ی تفکر اوست، ما در برابر نظر دیگران مسئول نیستیم ..نقل واستفاده از مطالب این وبلاگ آزاد است اگر دوست داشتید منبع آن را نیز ذکر کنید.
امکانات وب


بازدید امروز: 183
بازدید دیروز: 175
کل بازدیدها: 1448462